​​​​​​​เรื่องเล่าผี^^

[Marinas]

เรื่องเล่าผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความแก่นแก้ว และก็ออกจะซน จนกระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า และแก่ไม่ต่ำยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ที่มาที่ไปอย่างยาวนาน จึงไม่แปลกใจที่จะมีเรื่องร้อนๆแบบนี้ เกิดขึ้นแม้กระนั้นไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งหมดของโรงเรียน ถูกเก็บไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในห้องประชุม โดยในห้องเว้นเสียแต่อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรครู ประดับประดาอยู่ ที่ฝาผนังน่าจะเกือบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งใครกันแน่ที่เป็นครูสายการเรียนรู้ หรือเปล่าใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งใครกันแน่ที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ในทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน อะไรบางอย่างอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในสถานศึกษาต่างทราบดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่าสะพรึงกลัว มหาศาล แม้กระนั้นดูเหมือนด้วยความดื้อ ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็เรียกได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวกลุ่มนี้ เปลี่ยนเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนพ้องหรือมากล่าวเล่าเกินจริง จนถึงมิได้คิดอะไรมากมายนักนั่นเอง


แต่แล้วเย็นวันหนึ่ง ในช่วงใกล้สอบโรงเรียนได้จัดการ ปิดสถานที่เรียนไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ หลังเลิกเรียน พวกเราได้กระทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำต้องนั่งคอยครูที่บันไดข้างเวทีแต่ว่าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงดนตรีไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องเล่าผี

พวกเราอีกทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน รวมทั้งความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ อาจารย์ อยู่ในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมจึงได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแต่ว่าเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกอัดเทปเอาไว้ และก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้ทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนตอนเวลาเย็นที่เงียบมากของโรงเรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่คนที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงรวมทั้งเริ่มน่าสยดสยองขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆแล้วก็สร้างอารมณ์มาลุก ให้กับสหายๆต่างทุกคนเงียบกันหมด แล้วก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนพ้องหญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะอาการสั่นกลัว และร้องไห้ในทันทีทันใด และก็ผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันควรจะมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย และก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้ารับรองเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกร้องเพลงขึ้น รวมทั้งรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่สามารถชี้แจงได้ เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นด้วยความไวลำพองของผม ที่ดูเหมือนกับว่ายังคงตลกโปกฮา กับเพื่อนฝูงหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากมายก่ายกองนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรแบบนี้ หรือ โลกงามมาก นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าช่างเถอะหรอกพวกครู ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา เนื่องจากว่าหอประชุมนั้น ค่อนข้างจะที่จะเงียบแล้วก็เปลี่ยวมากนั่นเอง เล่าเรื่องผี

แต่ดูอย่างกับว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดีขึ้นเลย เพื่อนพ้องๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้และสั่นกลัว และก็ผมก็คิดในใจว่า เพราะอะไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ว่าด้วยบรรยากาศ ก็คงจะรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นคงไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเช่นเดียวกัน 

แต่ว่าต่อไป ราวๆ 10 กว่านาคราวหลังจากที่เราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องและด้วยความตื่นตระหนก พร้อมประตูห้องเปิดออกมาทั้งที่ไร้คนอยู่ข้างในห้อง ซึ่งผมหันไปมองก็มองไม่เห็นคนใดอยู่ด้วย เหมือนกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดต่างโหวกเหวกโวยวาย แล้วก็กรีดกันด้วยความกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว และก็ผมเป็นคนเดียวที่มองเข้าไป ในห้องก็มิได้เห็นอะไรแต่อยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมทราบได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่นอน และมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องเล่าผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด และก็ดังทั้งยังโรงเรียน จนทำให้พวกครูรวมทั้งอาจารย์ต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นและก็เราก็ได้ กระทำการเล่าราวทั้งผองให้ฟัง จนทำให้อาจารย์ที่โรงเรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยววันพรุ่ง เราจะทำบุญใหญ่กันเลยดีกว่า...

หลังจากนั้นเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย หากเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที รวมทั้งจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงคุณครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และก็ไม่ยอมรับครูโดยทันทีหรือรวมถึงการขนย้าย หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นที่จะต้องไปกันครั้งละผู้คนจำนวนมากอีกด้วย 

ต่อไปเรื่องราวเหล่านี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ยังคงเล่ากันอยู่และก็เกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างแน่นอน เพราะว่าเพื่อนกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง และประเด็นนี้ก็แปลงเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องผี �������เรื่องผี