สิ่งที่แม่พูดปดพวกเราตลอดมา (แล้วคุณจะรักแม่เยอะขึ้น)

[Naprapats]

เพียงพอขาดเงิน คนแรกที่คิดถึงหมายถึงบิดาแล้วก็แม่

แม้กระนั้นเมื่อมีเงินคนแรกที่นึกถึง คือ แฟนและก็เพื่อนฝูง

หนแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ในตอนที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมกำเนิดในครอบครัวที่ย ากกระทั่ง หลายที

ที่ไม่มีอาหารเพียงพอสำหรับทุกคนเวลาทานข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม แล้วก็บอกว่า"ทานจำนวนไม่ใช่น้อยนะลูก แม่หิวมากแค่ไหน" ทีแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน มักจะหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับอาหารที่มีประโยชน์ ต่อสภาพทางด้านร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นของกินซึ่งผมชอบกินมาก ขณะที่ผมรับประทานต้มปลา

แม่จะนั่งด้านข้างผมแทะเล็มรับประทาน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้าง


ผมรู้สึกซาบซึ้งครั้งใดก็ตามผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แม้กระนั้นแม่ปฎิเสธตลอด แม่พูดว่า "ลูกกินเหอะ แม่ไม่ค่อยถูกใจรับประทานเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานมากกว่าเดิม เพื่อจะหารายได้มาให้ผมเรียน

รวมทั้งค่าใช้สอยทุกสิ่งในบ้าน บางทีผมตื่นขึ้นมากมายลางดึกดื่น

ผมเห็นแม่ยังคงนั่งดำเนินงานอยู่ มีแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆแค่นั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่ครับ..นอนเถอะครับมันดึกมากแล้ว" ผมบอกกับแม่

และก็แม่ยิ้มแล้วก็บอกกับผมว่า"ลูกนอนเถิด แม่ยังไม่ง่วง"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเหมือนปกติ

ครั้งลำดับที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นกำลังใจให้ผม แม่นั่งคอยผมท่ามกลางแสงแดดจ้า

ของเที่ยงวันอยู่นานพอสมควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


คุณแม่ จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกน้ำที่แม่ได้จัดเตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แต่ว่าความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกแฉะไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่รวมทั้งบอกให้แม่ดื่มร่วมกัน

แม้กระนั้นแม่พูดว่า "ดื่มเหอะลูก แม่ไม่กระหาย" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

และภายหลังที่พ่อผมเสี ย ชีวิตเพราะเหตุว่าโ ร ค ร้ าย คุณแม่ของผมจะต้องแบกรับภาระ

ค่าครองชีพทั้งสิ้นคนเดียว ครอบครัวของเราดำเนินไปอย่างลำบากมากยิ่งขึ้น


ไม่มีวันไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่มองเห็นความเป็นไปของครอบครัวเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางคนก็เสนอแนะให้แม่แต่งงานใหม่แต่ แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดกับบอกว่า

"ฉันไม่ได้อยากต้องการความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้จบแล้วและได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่ว่าแม่ดูเหมือนจะไม่ได้อยาก

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยสารภาพเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่ส่งกลับมาให้ผมด้วย แม่พูดว่า "แม่มีเงินพอประมาณอยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการผลักดันและสนับสนุน จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมสำเร็จการศึกษาก็เข้าทำงานต่อเลย ด้วยเงินเดือนที่สูงลิ่ว

และผมตั้งใจจะพาแม่มาดำเนินชีวิต อย่างมีความสุขกับผม

แม้กระนั้นแม่ผมท่านไม่ได้อยากต้องการ ไม่ก่อกวนผม แม่ บอกกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะสมกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก ดังเดิม

แล้วก็ครั้งที่แปด

พอแม่แก่ตัวลง ก็ต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเพราะว่าโร ค ม ะ เร็ ง พอเพียงผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่ในทันที

แม่นอนอย่างเหน็ดเหนื่อยภายหลังการ ผ่ า ตั ด แม่ดูแก่ลงไปมากมายเลย แม่ดูผมด้วยสายตาที่บ่งบอกได้ว่าคุณรัก

แล้วก็ปรารถนาจะได้เจอผมสูงที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ผอมบางมากมาย และมองอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่ที่รักของผมไปๆมาๆก และก็ผมมองดูแม่ด้วยน้ำตาอาบหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บใจ เนื่องจากการได้มองเห็นคุณแม่สุดที่รักอยู่ในภาวะนี้

แม่ได้มองหน้าผมรวมทั้งกล่าวกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่รู้เรื่องสึกเจ็ บอะไรเลย"

แล้วก็เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วหลังจากที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของคุณได้ปิดลงชั่วกัลปวสาน

ครอบครัวเป็นเรื่องจำเป็น ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าปล่อยทิ้ง ใส่ใจกันให้มากๆก่อนจะสายไป
แม่
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/
Tags : โกหก